Hayaller ve gerçekler ortasında debelenip dururken, sonsuzluğa uçan bir tayyarenin kuyruğuna yapışmış düşmemek için azami gayret gösterirken, aniden frene asılılan tırın yığılması gibi bir anda durdu ömür. Yalpalaya yalpalaya giderken aniden keskin bir şekilde durması yolcuları nasıl rahatsız ederse sevdiklerimizin ömür ağacının kesilmeside bizi aynı keskinlikle hayat ağacından bir anda koparıyor.

Hiç bitmez gibi görünen bu uzun yolun yolcuları birer birer gözümüzün önünden kayıp gidiyorlar. Süratlerine yetişilmeyen sürat teknelerine atlayıp hoşçakalın bile demeden sonsuz bir hayata yelken açıyorlar. Biz geride kalanlar arkalarından sadece bakmakla yetiniyoruz. Gidilen adres neresi be dostum? Okyanuslara açılırken sizler, bizler küçük derelerde günah bataklığında tutunacak yer ararken medet bekliyoruz biryerlerden. Dünyanın ağır tekalifini üzerimize alıp, peşi sıra uçurum kenarlarından geçmeye çalışıyoruz.Kimi zaman daralan yollar, kimi zaman dikenler arasından geçerken, bu seyir aleminin tutunacak bir dalı olmadığını anlamak bazen çok zor geliyor.

''Evet hayat apartmanı yıkılıyor. Ömür tayyaresi şimşek gibi geçiyor. Zaman da sel dolaplarını sür'atle çalıştırıyor. Arz sefinesi de, sür'atle giderken تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ âyetini okuyor. Sefine-i arz sür'atle yürürken, dünyanın gayr-ı meşru lezzetlerine uzatılan ellere zehirli dikenlerin batacağı düşünülsün. Binaenaleyh o zehirli dünya oklarına bakıp el uzatma. Firakın elemi, telaki lezzetinden ağırdır.''

Ne varlığına sevinilen ve ne de yokluğuna üzünülmesi gereken dünya bizi kendisine öyle bağlamış ki, gözümüz başka bir şey görmüyor. Sanki sırf dünya için yaratılmışız gibi, bütün benliğimizle, herşeyimizle onun peşinden ayrılmadan koşup duruyoruz. Bu koşturmaca bazen sevdiğimiz birinin, sevdiklerimizin ahirete intikalleri anında kısa bir mola veriyor hepsi o kadar. Daha sonra kaldığımız yerden hızlanarak devam ediyoruz.Ne zaman, nerede biteceği ve nasıl biteceği meçhul bu yolda süregiden hayatımızın akibeti hayırla biter diye ümitvarız.

''Evet Allah'a abd ve hizmetkâr olana her şey hizmetkâr olur. Bu da, her şey Allah'ın mülk ve malı olduğuna iman ve iz'an ile olur.''

''Senin iktidarın kısa, bekan az, hayatın mahdud, ömrünün günleri ma'dud ve her şeyin fânidir. Öyle ise, şu kısa, fâni ömrünü fâni şeylere sarfetme ki, fâni olmasın. Bâki şeylere sarfet ki, bâki kalsın.

Evet yaşadığın ömürden dünyada göreceğin istifade ancak yüz sene olur. Bu yüz sene ömrünü yüz tane hurma çekirdeği farzedelim. Bu çekirdekler iska edilip muhafaza edilirse, ilâ-mâşâallah semere verecek yüz tane ağaç olur. Aksi takdirde ateşe atıp yakmaktan başka bir istifadeyi te'min etmez. Kezalik senin o yüz senelik ömrün de, şeriat suyu ile iska ve âhirete sarfedilirse, âlem-i bekada ilelebed semerelerinden istifade edeceksin. Binaenaleyh semeredar yüz tane hurma ağacını terk ve yüz tane çekirdeklerine kanaat ile aldanırsa, o adam, Hutame'ye(cehenneme) hatab olmaya lâyıktır.''

Gâfil nefis, âhireti dünyanın bitişiğinde ve dünya ile bağlı bir menzil zannediyor. Bu itibarla nefsin elinde iki silâh vardır. Dünyanın zeval ve fenasının eleminden kurtulmak için âhireti düşünmekle ümidvar olur. Âhiret için lâzım olan a'mal külfetine gelince, gaflet veya tegafül ile ondan da kendisini kurtarır. Ölmüş olanların hayatta olmadıklarını düşünmüyor. Ancak sefere gidenler gibi, görünmüyorlarsa da hayattadırlar, diye zanneder. Ve ölüme o kadar ehemmiyet vermiyor. Bazı dünyevî işlerini ebedîleştirmek için şöyle bir desisesi de vardır ki: “Matlublarımın dünyada semereleri olmasa da, esasları âhiret ile muttasıl ve âhirette faideleri vardır” diye müteselli oluyor. Meselâ: İlim gibi, “Dünyada menfaati olmasa bile âhirette faidesi vardır” diye iyi ciheti göstermekle, kötü ciheti altında yutturur.''

Dağlar kadar ağır yükleri taşımaya mecali olmamamasına rağmen altında ezilen zayıf insan, aklını başına alıncaya kadar zaman seni ömür sermayasinin bitme noktasına getirecek. O zaman eyvah etmek faide verir mi bilemem ama bildiğim birşey var ki; Rabbi Rahimime iltica edip, çizdiği yoldan gitmek, Habibine dost olup peşinden gitmek selamet yolunda rehberimiz olur kanatindeyim.

''Evet Onun mârifeti olmazsa, ulûm evhama tahavvül eder. Hikmetler illet ve belalara tebeddül eder. Vücud ademe inkılab eder. Hayat ölüme ve nurlar zulmetlere ve lezaiz günahlara tahavvül eder. Evet Onun mârifeti olmazsa, insanın ahbabı ve mal ve mülkü insana a'da ve düşman olurlar. Beka bela olur, kemal heba olur, ömür heva olur. Hayat azab olur, akıl ikab olur. Âmâl, âlâma inkılab eder.

Evet Allah'a abd ve hizmetkâr olana her şey hizmetkâr olur. Bu da, her şey Allah'ın mülk ve malı olduğuna iman ve iz'an ile olur.''

Ölenlerin arkasından ağlamakla ne kendimize nede onlara bir faidesi yoktur. Dua ile rahmet kapısına iltica edip, edeple rahmetini talep edelim, dünya ve ahiretimiz pür nur olsun.

Selametle, hayırla yad olunuz.
Alibeke Koçak, 21 Aralık 2008/KONYA