Çember çevrilir,
Teker sürülür,
Su köy çeşmelerinden içilir,
Ağaçlara çıkılırdı.

Bebekler bezden,
Silahlar tahtadan,

Kızlara ebelerin,
Erkeklere dedelerin,
İsimleri konulur,
Saatli Maarif okunurdu.

Gelen misafir eve alınır,
Odalara bırakılmaz,
Köyün;
Misli cihanda eşi bulunmazdı.
Komşuda pişen bize…
Bizde pişen komşuya düşerdi.

Geceleri ayaz,
Sokaklar karanlık,
Yıldızlar…
Parlak olurdu.

Turşu, salça, sirke,
Evde yapılır,
Patates Kuyuda,
Kavun, Karpuz samanlıkta,
Elma, Armut buğday küpünde saklanırdı.

Çamaşır makine da değil,
Çayır dere de küllü suda yıkanırdı.

Asma Çıbıkları evin camına yaslanır,
Güz yaprakları Havluya düşerdi.

Tahta kürekler yağlanır,
Toprak damların karı kürünür,
Kardan adam yapılır,
Yollarda billa, aşşık oynanırdı.

İmece ile bağ yalağı kazılır.
Hocalıya, Kara çöğüre, Kızıl çukura
İki merkeple oduna gidilirdi.
Gelince yorgun,
argın demeden,
Harman yaka da,
İkindileri ayaktopu,
Mektebin arkasında voleybol oynanırdı.

Evlerde soba yakılır,
Kuzineye Patates atılır,
Öğlen yemeğinin üstüne,
Çay değil daş köftü yenir,
Akşamları,
Bir evden bir eve vardım oynanırdı.

Evlere,
tahta merdivenlerden çıkılır,
Aidat ödenmez,
Yönetici de seçilmezdi.

Evler cilalık toprağıyla badana yapılır,
Ev dolapları elde yapılır,
İktisat olsun diye beş numara gaz lambası yakılırdı.

Sokaklar lambasız,
Köyde değneksiz gezilir,
Ajans radyodan dinlenir,
Tarihten yiğitlikler anlatılırdı.

Akran,
arkadaşlar toplanır,
Avcılık ve bağcılıktan konuşulurdu.

Okula giden çocukların,
Defterine kenar süsü yapılır,
Kitaplar çimento kâğıdından kaplanır,
Resimler Kömür karasından yapılır,
Haritadan yer bulmaca oynanırdı.

Hayat,
Arkası yarın gibiydi,
Kesintisiz,
Her gün yaşanacak bir şey vardı,
Herkes kendi düşünü kurar,
Kendi hayatını oynardı.

ŞİMDİ

Şimdi,
Herkes,
Yoğun,
Yorgun,
Ve
Tek başına.
Daha doğru ifade ile,
İnsanların, İşi Vaktinden çok….


Abidin Sever, 2 kasım 2010